KINOLATINO 2025 WINNAARS
SLUITINGSCEREMONIE FESTIVAL KINOLATINO 2025
De slotceremonie van de 3e editie van het Kinolatino 2025 Festival werd gehouden in de grote zaal van de Palace bioscoop. In een loterij won een lid van het publiek twee retourtickets naar een bestemming van haar keuze in Latijns-Amerika, dankzij de medewerking van de luchtvaartmaatschappij Air Europa. De winnares kreeg een warm applaus en sprak emotioneel haar wens uit om naar Uruguay te reizen…
De resultaten van de speelfilm- en korte filmcompetities werden al snel bekendgemaakt door de jury.
PRIJZEN
We feliciteren de winnaars, bedanken hen voor hun deelname aan het festival en zien hen graag terug op volgende edities!
De jury reikte de prijzen uit in de vorm van een bronzen beeldje, El Caminante, gemaakt door de Belgische (maar geadopteerde Latijns-Amerikaanse) beeldhouwer Frans Wuytack*.
De speelfilmjury bestaat uit : Karima Saïdi, Xavier Solano en Fabio Wuytack.
De kortfilmjury bestaat uit : Mohamed Ouachen, Cecilia Kuska en Etienne Minoungou.
SPEELFILMS
De KINOLATINO 2025 Grote Prijs werd toegekend aan OASIS door Colectivo MAFI – Felipe Morgado en Tamara Uribe – Chili.
De documentaire is een portret van het Chileense volk, dat zich bewust is van de dringende noodzaak om een grondwet te veranderen die is opgesteld ten tijde van Pinochet.
We hebben deze film gekozen omdat het het werk is van een collectief dat de grenzen van individuele kunst heeft overschreden om de kracht van gemeenschapswerk te laten zien.
De film is een indrukwekkend filmisch mozaïek.
De vaste camera is geen technisch hulpmiddel maar een narratieve kracht waarbij het kader de poort is naar een wereld in eeuwigdurende en onvoorspelbare verandering.
De KINOLATINO 2025 Juryprijs ging naar QUERIDO TRÓPICO van Ana Endara – Panama, Colombia
Het verhaal van twee vrouwen uit verschillende sociale klassen en generaties die, op een bepaald moment in hun leven, elkaars pad kruisen en samenwonen, waarbij hun geheimen een medeplichtigheid creëren die vervolgens verandert in empathie en intimiteit, getint met een rauw mysterie.
De Prijs voor Beste Coproductie 2025 ging naar LA PIEL EN PRIMAVERA van Yennifer Uribe Alzate – Colombia, Chili.
Deze film neemt ons mee in de wereld van een Latijns-Amerikaanse vrouw die het leven leidt van miljoenen alleenstaande Latijns-Amerikaanse vrouwen met kinderen in arbeiderswijken.
Een leven in de schaduw van de grote politieke of sociale discoursen, maar met een grote verbondenheid met de intieme natuurlijke kracht van elke persoon. Overleven is een daad van waardigheid.
KORTE FILMS
De Prijs voor de Beste Korte Film gaat naar OJALÁ PUDIERA DECIR LA VERDAD van Víctor Augusto Mendívil – Peru.
Het werk creëert een zeer sterke spanning rond de begrippen herinnering, waarheid en gerechtigheid: wie kan het verhaal vertellen, welke stemmen hebben legitimiteit, hoe worden verhalen opgebouwd in een multicultureel land als Peru, waar zelfs Spaans op verschillende manieren wordt gesproken, afhankelijk van afkomst?
Víctor Augusto werkt ook samen met het Argentijnse collectief Antes Muerto Cine, dat zich richt op het historisch geheugen.
In een heden dat wordt gekenmerkt door hyperconnectiviteit, sociale netwerken, kunstmatige intelligentie, nepnieuws en politieke leiders die zijn getransformeerd in reality-tv-personages, worden we opnieuw geconfronteerd met fundamentele twijfels over mensenrechten.
In een interview stelt de regisseur een belangrijke vraag: wie is de eigenaar van historische archieven, wanneer deze ook de intieme geschiedenis van onze eigen families bevatten?
Een Eervolle Vermelding werd toegekend aan HOY ES SIEMPRE TODAVIA van Martín Alvarez – Cuba.
Een diep menselijke film die ons confronteert met de stereotypen en vormen van invisibilisering waaronder ouderen lijden. Het herinnert ons aan de laatste jaren van de pandemie, toen de samenleving haar verantwoordelijkheid tegenover ouderen in twijfel begon te trekken – en zelfs opgaf.
Vanuit een subtiel, poëtisch en diep respectvol oogpunt biedt deze korte film ons ook een portret van het hedendaagse Cuba en nodigt hij ons uit om vanuit een ethisch oogpunt onze relatie met ouderen te heroverwegen.
Met dank aan Illari Pérez voor haar optreden in de film LA ASISTENTE van Pierre Llanos – Peru.
De prestatie van Illari Pérez, de jonge hoofdrolspeelster, heeft ons overtuigd met de precisie van haar gebaren en haar expressieve terughoudendheid. Ze belichaamt met grote waarheid de dagelijkse spanning die haar personage ervaart – een spanning die ook veel vrouwen in de regio ervaren – en ze doet dat met een kracht en aanwezigheid die een diepe indruk op ons achterliet.
Een woord van de jury: We willen alle regisseurs van de korte films in deze selectie hartelijk bedanken. Ze hebben ons ontroerd, uitgedaagd en opnieuw de kracht van film als een instrument van herinnering, aanklacht en gevoeligheid bevestigd. Alle gepresenteerde werken waren zeer relevant voor het thema en van uitstekende cinematografische kwaliteit. Deze korte films herinneren ons eraan dat we over de grenzen heen gemeenschappelijke uitdagingen blijven delen: de verdediging van het geheugen, waardigheid, zorg en rechtvaardigheid. En dat cinema een krachtig instrument blijft om naar onszelf te kijken, om ons andere mogelijke werelden voor te stellen en vooral om onszelf in vraag te blijven stellen.
Brussel, zaterdag 19 april 2025
* FRANS WUYTACK ging in 1966 als jonge priester naar Venezuela om in een arme wijk van Caracas te werken. Als drijvende kracht achter het verzet tijdens de volks-, sociale en culturele opstand van 1989 (El Caracazo) werd hij het land uitgezet. Later leidde hij de Antwerpse havenstaking in België, zat hij gevangen onder het regime van Franco in Spanje en werd hij als priester verbannen uit de oorlogen in Irak en Bosnië. Zijn engagement wordt ook weerspiegeld in zijn kunstwerken: zijn sculpturen, tekeningen, toneelstukken en gedichten weerspiegelen de intensiteit van de strijd en een gedurfde visie op de toekomst. In deze werken zijn vooral mensenhanden, symbolen van vrijheid, altijd aanwezig.
Zoals elk jaar presenteert KINOLATINO een selectie speelfilms en korte films in competitie !
De jury zal verschillende prijzen uitreiken in de vorm van bronzen beeldjes van de Belgische beeldhouwer Frans Wuytack voor Beste Speelfilm, Beste Coproductie met Europa, de Publieksprijs en Beste Kortfilm.
SPEELFILM- EN EUROPESE COPRODUCTIEWEDSTRIJD
De jury:
Karima Saïdi heeft een diploma filmmontage en scriptcontinuïteit (I.N.S.A.S.) en een masterdiploma filmscenario en -analyse (ULB). Ze is monteur bij de Belgische televisie (RTBF) en ontwikkelt daarnaast een carrière als documentairemaker en scenarioschrijver voor fictiefilms. Ze maakt geluidsinstallaties en is tevens regisseur van documentaires. In haar werk staan vragen over ballingschap en de sporen die dit met zich meebrengt centraal.
Xavier Solano studeerde audiovisueel aan de Universidad Politécnica Salesiana in Cuenca (Ecuador). Onafhankelijk filmmaker, oprichter van de Belgische vereniging MemoryLab, die zich toelegt op niet-formeel onderwijs in het maken van documentaires. Coördinator van het Erasmus+ Plotsi-project. Voltooide een Erasmus Pro-stage bij filmmaker Alfonso Palazón aan de Rey Juan Carlos Universiteit in Madrid. Hij gaf workshops documentaire film in België, Azerbeidzjan en Ecuador. Hij heeft een documentaire filmlaboratorium opgezet voor Europese filmfestivals in Panama, El Salvador en Honduras.
Fabio Wuytach is de maker van een reeks bekroonde documentaires die wereldwijd zijn vertoond op filmfestivals als IDFA en Cannes. Fabio zet zijn artistieke talent regelmatig in voor sociaal-historische filmprojecten. Hij groeide deels op in Latijns-Amerika en maakte zijn eerste film, Persona Non Grata, in Venezuela over zijn vader, de priester-guerrillakunstenaar Frans Wuytack. Fabio Wuytack geeft ook les aan het RITCS in Brussel.
KORTE FILMWEDSTRIJD
De jury:
Mohamed Ouachen is een sleutelfiguur in de Brusselse culturele scene. Als autodidactisch kunstenaar, komiek en theateracteur belichaamt hij een visie op cultuur die geworteld is in diversiteit en inclusie. Hij ontwikkelt een artistieke benadering die gevormd wordt door het veld en menselijke ervaringen. In 2011 was hij medeoprichter van Diversité sur Scènes, een platform dat zich toelegt op de promotie van kunstenaars die de culturele diversiteit van Brussel weerspiegelen. Mohamed Ouachen is een verdediger van een cultuur die voor iedereen toegankelijk is en tevens een fervent antiracistische activist. Zijn standpunten hekelen discriminatie en het gebrek aan vertegenwoordiging in culturele instellingen.
Cecilia Kuska is een dynamische cultuurwerker, creatief producent, curator en artistiek directeur, gespecialiseerd in interdisciplinaire samenwerking en culturele diversiteit. Ze studeerde gecombineerde kunsten met een specialisatie in film, theater, dans en fotografie en begon haar carrière als fotograaf en assistent in kunstgalerieën. Cecilia heeft haar wortels in Zuid-Amerika en woont momenteel in Brussel. Ze fungeert als een brug tussen de twee regio’s door middel van innovatieve en samenwerkingsprojecten. Ze zet zich in voor de inclusieve professionele ontwikkeling van kunstenaars, waarbij ze zich inzet voor de representatie van vrouwen en de stem van gemarginaliseerde vrouwen versterkt. Ze was curator en productiedirecteur bij gerenommeerde instellingen in verschillende steden over de hele wereld en was medeoprichter van PRÓXIMAMENTE, een festival en platform in Brussel dat de gelijkwaardige samenwerking tussen instellingen en kunstenaars uit Latijns-Amerika en haar diaspora’s en Europa bevordert, gecoördineerd door het KVS Theater.
Etienne Minoungou werd in 1968 geboren in Burkina Faso, woont in Brussel en is acteur, auteur, regisseur, toneelschrijver en cultureel ondernemer in Burkina Faso. Zijn studies sociologie, theater en literatuur brachten hem er eerst toe om te gaan werken als trainer en kunstenaar. Als acteur speelde hij in toneelstukken geregisseerd door Jean-Pierre Guingané, Matthias Langhoff, Rosa Gasquet en Isabelle Pousseur. Hij heeft ook een filmcarrière en verscheen in verschillende films geregisseerd door Tacere Ouedraogo, Issa Traoré en Régina Fanta Nacro, in de televisieserie Kady Jolie van Idrissa Ouédraogo en recentelijk in Un petit frère van Léonor Serraille. In 2000 richtte hij in Ouagadougou het bedrijf Falinga op en in 2002 initieerde hij Les Récréâtrales, een tweejaarlijks evenement dat bij iedere editie talrijke creatieve projecten van over het hele Afrikaanse continent presenteert. Sinds 2014 wijdt hij zich aan zijn acteercarrière, met de shows M’appelle Mohamed Ali, Cahier d’un retour au pays natal, Si nous voulons vivre en vervolgens Traces, Discourse to African Nations.