Over de auteur

Tomás Gutiérrez Alea, een centrale figuur in de Cubaanse cinema, werd in 1928 geboren in Havana. Hij volgde een opleiding aan het Centro Sperimentale di Cinematografia in Rome en kwam pas na de Castro-revolutie volledig tot zijn recht. Histories of the Revolution (1960) was de eerste niet-documentaire speelfilm geproduceerd door lCAlC, het Cubaanse Instituut voor Cinematografische Kunst en Industrie, dat hij hielp oprichten. De film geeft niet toe aan epische verheerlijking, is bezield door een zeer genuanceerde humanistische emotie en vertegenwoordigt een echte tour de force voor een opkomende cinematografie. The Twelve Chairs (1962) stelde hem in staat om komedie aan te pakken, een genre dat hij trouw bleef met The Survivors (1978) en dat hem kritische mogelijkheden bood die hij uitbuitte in Death of a Bureaucrat, een van zijn bekendste films samen met Memories of Underdevelopment. Tomás Gutiérrez Alea, bijgenaamd “Titón”, zette een heldere en humanistische carrière voort, met name met The Last Supper (1976), over de zware koloniale erfenis, en Until a Certain Point (1983), over het machismo van de Cubaanse samenleving. Midden in de Castro-crisis demonstreerde hij opnieuw zijn anti-conformisme en afwijzing van vooroordelen met Strawberry and Chocolate (1993), dat hij samen met Juan Carlos Tabío regisseerde. In 1995 maakte hij Guantanamera, een laatste komedie met een heerlijke, zwarte humor. Deze grappige, onopzettelijk serieuze en volkomen euforische film openbaart zichzelf in een voorspellende dimensie en als een getuigenis van zijn cinematografische werk. Hij stierf op 16 april 1996 in Havana.