Over de auteur

Margot Benacerraf werd geboren in Caracas, Venezuela. In 1966 richtte ze de Nationale Filmarchief van Venezuela op. Na haar studie filosofie en literatuur aan de Centrale Universiteit van Venezuela won ze in 1947 de Pan-American Award voor een essay en het jaar daarop schreef ze een toneelstuk dat een prijs won die mede werd gesponsord door Columbia University. De prijs omvatte de mogelijkheid om naar New York te komen om toneelschrijven te studeren. Daar ontdekte ze de filmkunst toen ze als actrice meespeelde in een studentenfilm. Gefascineerd door dit medium reisde ze in 1950 naar Frankrijk om aan het IDHEC te studeren. Maar in november 1951 onderbrak ze haar studie om haar eerste film te maken, Reverón, een poëtische studie over de excentrieke Venezolaanse kunstenaar Armando Reverón. De korte film van 30 minuten leverde haar internationale erkenning op tijdens het Filmfestival van Berlijn in 1953. Daar ontmoette ze Henri Langlois, die een belangrijke rol zou spelen in haar leven en carrière. Het kostte haar vervolgens enkele jaren om een driedelige film te maken over het zuiden, midden en noorden van haar geboorteland Venezuela. Tijdens haar onderzoek raakt ze gepassioneerd door de regio en de mensen van Araya en besluit ze er het onderwerp van haar eerste speelfilm van te maken. In 1958 begint ze met de opnames van wat later de film Araya zou worden, een van de belangrijkste Venezolaanse films uit de geschiedenis.